دوای بلغم
در کتب قرابادین حکیمان طب سنتی ایران، این دارو و ترکیب آن از کتاب طب الائمه و منسوب به حضرت ابی عبدالله نقل شده است. شکل دارو معجون است و محتوی مصطکی، آویشن، زنیان و سیاهدانه در پایه عسل می باشد. داروی مذکور با نسخه پزشک در موارد سوء مزاج خلط بلغم اثرات مناسبی دارد و اولین پایان نامه دکترای تخصصی طب سنتی به بررسی اثرات آن به شکل مطالعه بالینی پرداخته که علاقه مندان به اطلاعات تخصصی تر می توانند به پایان نامه دکتر امتیازی رجوع نمایند.
کاربرد های درمانی از زبان طب سنتی:
نضج و دفع بلغم در سوء مزاج های ناشی از این خلط ؛ تقویت گوارش، رفع نفخ گوارشی و بهبود هضم غذا
شواهد فارماکودینامیک:
اثرات کاهش تری گلیسرید(شاخص در مطالعه پایلوت) و کلسترول تام( حدود 20%) در مطالعه دکتر امتیازی گزارش شده است.
زمان و مقدار مصرف:
با توجه به میزان سوء مزاج و سایر ملاحظات از جمله عوارض دارویی از جانب پزشک تنظیم می گردد.
مصرف بعد از هر وعده غذایی منجر به به بهبود هضم و جذب می شود و در دفع بلغم نامناسب اعضا مثل کبد توصیه به مصرف صبح ناشتا و شب هنگام خواب می گردد.
عوارض، احتیاط و تداخلات:
همزمان با داروهای ضد انعقاد مثل وارفارین منع مصرف دارد.
خوردن ناشتای دارو می تواند موجب کم اشتهایی شود.
عارضه سردرد به خصوص در اوایل مصرف این دارو گزارش شده است..
در افراد لاغر و خشک مزاج می تواند عاملی برای یبوست گوارشی باشد که توصیه مصرف گلقند در طول روز در رفع آن موثر است.
در دوران بارداری توصیه به مصرف نمی شود.
منابع:
قرابادین کبیر
دارونامه طوبا
فارماکوپه گیاهی ایران
پایان نامه و مقالات دکتر امتیازی
