بسم الله الرحمن الرحیم
منت خدای را عزوجل که طاعتش موجب قربت است و به شکر اندرش مزید نعمت هر نفسی که فرو می رود ممد حیات است و چون بر می آید مفرح ذات پس در هر نفسی دو نعمت موجودست و بر هر نعمتی شکری واجب .
نگاهی به هفت خوان
در سفری که رستم از سیستان به مازندران می رود تا کیکاوس را رها سازد ، برای او حوادثی پیش می آید که آنها را هفت خوان رستم می نامیم و عبارتنداز:
1. کشتن شیر 2.نجات از گرما و تشنگی 3.کشتن اژدها 4.هلاک کردن گنده پیر جادو 5. اسیر کردن اولاد دیو 6.کشتن ارژنگ دیو7.هلاک کردن دیو سفید.
بنمای رخ که باغ و گلستانم آرزوست
بگشای لب که قند فراوانم آرزوست
ای آفتاب حسن برون آ دمی ز ابر
کان چهره مشعشع تابانم آرزوست
بشنیدم از هوای تو آواز طبل باز
باز آمدم که ساعد سلطانم آرزوست
بس بگردید و بگردد روزگار
دل به دنیا درنبندد هوشیار
ای که دستت می‌رسد کاری بکن
پیش از آن کز تو نیاید هیچ کار
اینکه در شهنامه‌هاآورده‌اند
رستم و رویینه‌تن اسفندیار
شیوه‌ها و زمانه های چکامه پارسی
شیوه چکامه، یا همان گردایش واژگان و واژه‌ها و روش آمیختگی آنها، از دید هنجارهای زبان و درونمایه چَم هر واژه در آن روزگار ، و روش پنداشت و ادای آن پنداشت ها از دید چگونگی روانی و مینوی سراینــــده ، که وابسته به کارسازی پیرامون و شیوه زندگانی و دانش‌ها و زندگی گیتایی و مینُوی هر زمانه باشد، آنچه از این گروه فرآورده می شود آب و رنگی ویژه به ترانه می دهد که آن را "شیوه ترانه" می نامیم، و پیشینیان گاهی به جای روش "شیوه" و گاه "راه" بکارگیری می کردند.
1- شیوه خراسانی ( ترکستانی )
2- شیوه عراقی
3- شیوه هندی
4- بازگشت فرهنگی (ادبی) یا شیوههای نوین که انجامیده به شیوه تازه زمانه مشروطه شده است.
«به» منبع غنی از ویتامین C است و به دلیل فیبر زیادی که دارد، به سلامت دستگاه گوارش کمک می‌کند. طعم گس آن به دلیل تاننی است که دارد و خوردن گردو همراه آن به کاهش این طعم کمک می‌کند. یک میوه متوسط «به» به اندازه ۹۰ گرم شامل ۵۲ کیلوکالری انرژی است و ۳۷/۰ گرم پروتئین، ۰۸/۱۴ گرم کربوهیدرات، ۰۹/۰گرم چربی و ۷/۱ گرم فیبر رژیمی دارد.
«به» را می‌توان به صورت خام، پخته و یا سرخ شده استفاده کرد. اما مربا و شربت «به» بیشترین طرفدار را در میان مردم دارد. «به» برای پخته شدن به مدت زمان کمی نیاز دارد.
چنان بود قیصر بدانگه براى
که چون دختر او رسیدى بجاى
چو گشتى بلند اختر و جفت جوى
بدیدى که آمدش هنگام شوى
یکى گرد کردى بکاخ انجمن
بزرگان فرزانه و راى زن
هر آن کس که بودى مر او را همال
از ان نامداران بر آورده یال
شب تیره شبدیز لهراسپى
بیاورد با زین گشتاسپى
بپوشید زربفت رومى قباى
ز تاج اندر آویخت پرّ هماى
ز دینار و ز گوهر شاهوار
بیاورد چندان کش آمد بکار
از ایران سوى روم بنهاد روى
بدل گاه جوى و روان راه جوى
همى رفت گشتاسپ پر تاب و خشم
دلى پر ز کین و پر از آب چشم
همى تاخت تا پیش کابل رسید
درخت و گل و سبزه و آب دید
بدان جاى خرّم فرود آمدند
ببودند یک روز و دم برزدند
همه کوهسارانش نخچیر بود
بجوى آبها چون مى و شیر بود
شب تیره مى خواست از میگسار
ببردند شمع از بر جویبار
دو فرزند بودش بکردار ماه
سزاوار شاهى و تخت و کلاه
یکى نام گشتاسپ و دیگر زریر
که زیر آوریدى سر نرّه شیر
گذشته بهر دانشى از پدر
ز لشکر بمردى بر آورده سر
دو شاه سر افراز و دو نیک پى
نبیره جهاندار کاوس کى
