قالیچهی پرنده از تورات تا تخت جمشید
قالیچهی پرنده از تورات تا تخت جمشید
پس از انتشار کتاب استیون هاوکینگ٬ Stephen William Hawking، به نام طرح عظیم، The Grand Design، که در آن وجود خدا برای پیدایش جهان غیر ضروری دانسته شده است.(۱) دانشمندانی که تحقیقات مفصلی روی تورات و انجیل انجام داده بودند سکوت را شکستند و تحقیقات خود را یکی پس از دیگری منتشر کردند. نخستین آن مربوط میشد به تحقیق در مورد شکافته شدن دریا توسط موسی و عبور قوم بنیاسرائیل از آن. نتایج این تحقیق نشان میدهد در نقطهیی خاص اگر به مدت ۱۲ ساعت بادی با سرعت ۱۰۰ کیلومتر در ساعت بوزد میتواند کانالی به طول ۵ کیلومتر به مدت چهار ساعت ایجاد کند.(۲) در مورد این که در این باد شدید بشود کاروانی را حرکت داد محل تردید است که دانشمندان دارند با مدلهای جدید سعی میکنند سرعت باد را کاهش دهند و به عدد معقولتری برسند. اما تحقیق جدیدی که دیروز٬ ۲۸ سپتامبر ۲۰۱۰، منتشر شد جهان را در بهت و حیرت و فرو برده است. این خبر آنقدر غیرمنتظره است که اگر در اول آوریل منتشر شده بود جای این تردید وجود داشت که شاید دروغ آوریل باشد.
سه گروه درگیر این تحقیقات بودند. گروهی از فیزیکدانان انستیتو نیلز بور در دانمارک٬ گروه کشاورزی و کانیشناسی از دانشگاه ماساچوست آمریکا و سرانجام بخش باستانشناسی دانشگاه آکسفورد انگلستان. برای درک بهتر موضوع باید کمی به عقب برگردیم.
اندرکنش گراویتونی میان زمین و خورشید
پل آدرین موریس دیراک، Paul Adrien Maurice Dirac وقتی در ۱۹۲۶ با تلفیق مکانیک کوانتومی و نسبیت عام و خاص توانست فرمولبندی جدیدی ارائه دهد که وجود ذراتی که بعدها به ضدذره شناخته شدند را پیشبینی میکرد گام بزرگی در راه پیشرفت فیزیک برداشت. از آن پس دانشمند برای هر حامل انرژی دنبال ذرهیی میگشتند و ذرهیی به نام گراویتون Graviton که از خانوادهی مزونها Meson ست با اسپین ۲ و بارالکترونیاش و جرم در حالت سکون صفر است به عنوان حامل جاذبه شناخته شد. این ذره تا کنون آشکارسازی نشده بود. درواقع این که دو جرم همدیگر را جذب میکند به دلیل وجود این ذره است. یک گروه گراویتونیاب از دههی سی میلادی توسط نیلز بور در دانمارک تشکیل شد تا این ذره را پیدا کنند. دانشمندان بزرگی از هیدکی یوکاوا 湯川 秀樹 ژاپنی تا عبدالسلام پنجابی و ورنر هایزنبرگ Werner Karl Heisenberg آلمانی طی سالهای متمادی در این گروه عضو بودند.(۳) سرانجام این گروه نشان داد در برخی از مواد کانی وجود دارد که در کویرهایی که درجهی حرارت در آنها بالا برود ممکن است در دل شنها وجود داشته باشد.
گروه اعزامی به ربعالخالی در عربستان
گروهی از برجستهترین کانیشناسان در دانشگاه لوول ماساچوست University of Massachusetts Lowell به سرپرستی یکی از نوادگان کانیشناس برجستهی فرانسوی رنه ژوست آئویی René Just Haüy پس از دریافت آخرین دستآوردهای تئوریک انستیتو نیلز بور با بررسی هزاران نقشهی ماهوارهیی سه نقطه در جهان را مشخص کردنند که ممکن بود دارای خاک یا شنی سرشار از ذرات گراویتون باشند. صحرای سینا در مصر٬ رَبعالخالی در عربستان و ریگ جن در کویر مرکزی ایران. گروههایی را به مصر و ربعالخالی اعزام کردنند.
نمائی از تپههای ماسه در مرکز ریگ جن
اما به دلیل نبودن ارتباط سیاسی بین آمریکا و ایران و خطر دستگیری تیم اعزامی و از آنجا که منطقهی ریگ جن به نطنز نزدیک است مقامات جمهوری اسلامی اعزام هرگونه تیم تحقیقاتی به این منطقه را رد میکرد و تصور میکردند اعزام تیم تحقیقاتی محملی برای جاسوسی اتمی است به همین دلیل طی پنج سال گذشته که تیمهای اعزامی به صحرای سینا و ربعالخالی مشغول تحقیق بودند هیچ تیمی به ایران اعزام نشد و متاسفانه در آن دو نقطه هم تحقیقات به نتیجهی مطلوب نرسید. تا این که حدود سه سال پیش در ۱۸ دسامبر ۲۰۰۷ یک اتفاق کاملا تصادفی زنجیرهیی از حوادث را به وجود آورد که منجر به کشفی بزرگ و حیرتانگیز شد.
کشف بزرگ
کوههای معلق در آواتار
در سال ۲۰۰۷ وقتی جمیز کامرون میخواست فیلم آواتار Avatar را بسازد و تصمیم داشت در این فیلم سیارهیی را به تصویر بکشد که تحتسنگهای بزرگ گراویتونی دارد با گراویتونیابهای انستیتو نیلز بور تماس گرفت تا اطلاعاتی در زمینه عملکرد صخرههای گراویتونی به دست آورد با پیگیری ماجرا به کانیشناسان ماساچوستی رسید و آنها توضیح دادند که ممکن است صخرههای گرویتونی در روی کرهی زمین هم باشد و سه نقطه را میگوید و اضافه میکند هنوز تحقیقات در مصر و عربستان به نتیجه نرسیده است و امکان رفتن به ریگ جن هم نیست. جمیز کامران با عباس کیارستمی فیلمساز معروف ایرانی تماس میگیرد و از او میخواهد تحت پوشش فیلمسازی گروهی به منطقه اعزام شوند اما کیارستمی میگوید امکان این کار وجود ندارد در عوض او یکی از دوستانش به نام پرفسور جندقی را به او معرفی میکند که باستانشناس و کویرشناس ایرانی ساکن انگلستان و صاحب کرسی در آکسفورد است. تماس جمیز کامرون با پرفسور جندقی و گفتوگو با او موجب میشود پروفسور جندقی با تحقیقات ماساچوستیها و دانمارکیها آشنا شود و او به جمیز کامرون میگوید در حفاریهای تخت جمشید ابریشمی پیدا شده است که با این توصیفات شما به نوعی دارای ذرات گراویتونی هستند. کامرون به هالیوود میرود و سرگرم ساختن فیلم خود میشود. اما سریعا دانشمندان دانشگاه ماساچوست و انستیتو نیلز بور در انگلستان جلسهی مشترک با تیم باستانشناسی میگذارند و طی تحقیقات جالبی به این نتیجه میرسد که ایرانیان در زمان هخامنشی ذرات گروایتون را در کویر مرکزی ایران کشف کردهاند خاک و شن منطقهی ریگ جن را طی عملیات سرندسازی خالص کرده به کاشان منتقل میکردهاند و در آنجا باغی درست کرده بودند پر از درخت توت خاک این باغ تا عمق پنجاه و سه متر از خاک سرند شدهی ریگ جن بوده است بعد کرمهای ابریشم از برگ این درختان تغذیه میکردند و ابریشم تولیدی خاصیت گراویتونی و ضد جاذبهیی داشته است و ایرانیان با آن قالیچهی پرنده تولید میکردند. البته این فراینده بسیار پیچیده بوده است و یک قالیچهی کوچک پرنده دهها سال طول میکشیده است تا درست شود. یکی از این قالیچهها توسط کوروش که به ذوالقرنین شناخته میشود به سلیمان نبی داده میشود. ایرانیان بسیار دقت کرده بودند که استفاده از این قالیچهها علنی نشود اما سلیمان استفادهی گستردهیی میکند و این قالیچه به قالیچهی سلیمان مشهور میشود. گویا اسکند برای به دست آوردن همین قالیچه به ایران حمله میکند و ایرانیان برای این که تکنولوژی دست یونایان نیفتد آن باغ را آتش میزنند و دو قالیچهی باقیمانده در تحت جمشید هم در آتشسوزی تخت جمشید کاملا از بین میرود و فقط چند تار از آن در اکتشافات ارنست امیل هرتسفلد Ernst Herzfeld باستان شناس آلمانی که توسط مؤسسه خاورشناسی دانشگاه شیکاگو University of Chicago Oriental Institute در ۱۹۳۱ به دست آمد که اکنون توسط این دانشگاه به تیم تحقیقاتی متشکل از اعضای از تمام گروهای درگیر به وجود آمده است قرار گرفته است. دیروز٬ سپتامبر ۲۰۱۰ ساعت ۱۰ صبح به وقت ماساچوست این تحقیقات طی بیانیهیی منتشر شد. البته بیانیهی مذبور بسیار تخصصی است که در اینجا شما خلاصهیی از آن را به زبان غیرحرفهیی خواندید. بهزودی حتما مطالب متنوعی در این مورد منتشر میشود.