پسر دیااکو که هم نام نیای خویش بود، با در گذشت پدر در سال ۶۵۵ پیش از میلاد به پادشاهی ماد رسید.
وی وارثِ سلطنت بر قلمرو نسبتا وسیعی بود که از همدان تا بخش خاوری دماوند و کناره های کویر کشیده می شد. مقارن تاجگزاری فرورتیش، سکاییان در حولی دریاچۀ ارومیه و پارس ها نیز در جنوب شرقی آن دریاچه زندگی می کردند. فرورتیش پارسی ها را کاملا فرمانبردار خود ساخت و با کیمریان و مانتائیان طرح دوستی و اتحاد ریخت. وی سیاست پدر را در حفظ روابط دوستانه با دولت آشور دنبال کرده هر ساله مالیات مقرر را به آشور بنی پال پادشاه آشور می پرداخت.
اما پس از چندی در اثر غرور ناشی از تسلط بر پارسیان و اتحاد با کیمریان و مانتائیان تصمیم گرفت بر آشور حمله برده کشور ماد را به کلی مستقل سازد و در تعقیب این تصمیم، با نیرویی گران به سوی نینوا پایتخت آشور حرکت کرد. مادِیس پسر پارتاتوآ که به فرماندهی سکائیان رسیده و با دولت آشور متحد بود، از پشت بر سپاهیان فرورتیش تاخته ایشان را مورد حملات شدید قرار داد.
سرانجام در نبردی که بین او و فرورتیش به وقوع پیوست، سپاهیان ماد که با سپاه تازه نفس آن هم پشت سر مواجه شده بودند، مقاومت خود را از دست دادند و شکست سختی خوردند که در میان پادشاه ماد یعنی فرورتیش هم کشته شد(۶۳۳ پیش از میلاد) سکائیان با این پیروزی بر گستاخی خود افزوده نقاط مختلف ماد را به باد غارت دادند و قدرت خود را در سراسر آن کشور استقرار بخشیدند. بنا به گفتۀ هرودوت، کشور ماد به مدت ۲۸ سال از سال ۶۳۳ تا ۶۰۵ پیش از میلاد زیر سلطۀ و نفوذ این قوم فرار داشت.
- ۹۲/۰۴/۲۲
