اسکندر: یک نام و دو چهره (بخش دوم)
سوشیانت |
سه شنبه, ۳ ارديبهشت ۱۳۹۲، ۰۹:۵۶ ب.ظ |
۰دیدگاه
اسکندر: یک نام و دو چهره (بخش ۲)
(از: امید عطایی فرد / بخش 2)
درخور نگرش اینکه در تاریخ‌های هندوستان نامی از آلکساندر مقدونی نیست. باستان‌شناسان هیچ گونه اثر واقعی و هیچ سکه‌ای از این بُت برساختة غرب به دست نیاورده‌اند. اینجاست که همنوا با شادروان استاد احمد حامی لشگرکشی اسکندر مقدونی به بخش‌های شرقی ایران و نیز سرزمین‌های چین و هند را می‌بایست بزرگترین دروغ تاریخ بخوانیم. اما آن اسکندری که به پایة پیامبری رسید و تا دل شرق و دوردست شمال پیش تاخت که بود؟ نظامی در «اقبال‌نامه» در بیان اینکه چرا اسکندر را ذوالقرنین گویند، پس از اشاره به چند قول و روایت می‌گوید: «دو گیسو پس پشت، پیچیده داشت.» این گیسوآرایی، ویژة اشکانیان بود. همچنین به نقل از «ابومعشر» آورده است: :
- ۰دیدگاه
- ۰۳ ارديبهشت ۹۲ ، ۲۱:۵۶
