مزدک پسر بامدادان ، از جمله اندیشمندان ایران در روزگار فرمانروایی ساسانیان ، برپادارنده نهضتی بود که در حدفاصل سالهای 488-496 میلادی شکل گرفت و به تعبیری میتوان آن را مهمترین و بزرگترین جنبش اجتماعی ایران در روزگار پیش از اسلام برشمرد. شوربختانه ، از چند و چون این جنبش و چگونگی تفکر مزدک چندان اطلاع دقیقی در دست نیست ، زیرا ، امروزه ، از سویی نشانی از کتاب مزدک و یا آثار پیروان او ، نمیتوان جست و از دیگر سوی ، تمام منابعی که درباره مزدک مطالبی تقریر داشتهاند ، چه رسائل نگارشیافته به زبان پهلوی و چه کتابهای نگاشتهشده در روزگاران اسلامی ، همگی دیدگاهی مخالف و حتی دشمنخویانه نسبت به مزدک داشتهاند.
آنچه هویدا مینماید ، به سبب دراختیار نداشتن منابع مزدکی و یا دستکم آثاری که رعایت بیطرفی در آن شده باشد ، کاوشگر تاریخ ناگزیر است لرزان و سست گام بردارد و با احتیاط و وسواس بسیار در مکتوبات تاریخی بنگرد.
- ۰دیدگاه
- ۱۶ ارديبهشت ۹۲ ، ۱۱:۲۱
