نگاهی به زرتشت
اهورا مزدا خدای متعال
2-1- اهورا مزدِا که بعدها اورمزد خوانده شده به معنی «خدای حکمت» یا «خدای حکیم» است. همه جا حضور دارد، همه توان و همه دان است، آفریننده و نگهدارنده و پروراننده است. قابل لمس و رؤیت نیست. صادق و عادل و رحمان است. حبیب و حامی کسانی است که دوستی‌اش را می‌جویند و اشتیاق محبت او را دارند. خدای اهورامزدا دارای صفات بسیار است که عارض بر وجودش نیستند، بلکه عین ذاتش هستند. تجلی مادی او نور است و تجلی اخلاقی او حقیقت است.
اسپنتامینو یا روح مقدس
2-2- مظهر اراده و اندیشه‌ی خلاق اهورامزدا اسپنتامینو (یا روح مقدس) است. روح مقدس، بدان‌سان که در اندیشه‌ی اهورامزداست، نشانه‌ی وجود آرمانی یا کامل است. هنگامی که در جریان آفرینش، اندیشه‌ی خدا جلوه‌ی مادی به خود گیرد، نقص پدید می‌آید، بنابراین با خلق انگره مینو یا اهریمن (روح شر) که ضد اسپنتامینو است، روح شر حجاب اسپنتامینو می‌شود.
این دو روح ازلی دو برادر توأمانند که از آغوش خداوند بیرون آمده‌اند. اسپنتامینو بر مبنای گزینش ذاتی خود، نیکوکاری را برگزید و روح شر بدکاری را انتخاب کرد. روح شر به عنوان دشمن دیرینه‌ی آدمی، با فرییهایش انسان ار به دام می‌اندازد و به بدکاری می‌کشاند. آیین زرتشت از بهمن یا وهومنه ( Vahu. Mahnah ) یا منش نیک که به عنوان پس اهورامزدا و نخستین موجود در نظام آفرینش اهورامزداست سخن می‌راند.
- ۰دیدگاه
- ۲۱ خرداد ۹۲ ، ۱۲:۴۹
