تضاد ( طباق )
آوردن دو کلمه ی متضاد در سخن به گونه ای که سبب زیبایی کلام گردد . تضاد هم در شعر و هم در نثر بکار می رود.
مثال : صبح امید که بد معتکف پرده ی غیب گو بـرون آی که کـار شب تار آخر شد
نکته : فعل ها نیز می توانند آرایه تضاد را به وجود آورند . مثال : پروردگارا ! از خصلت طمع که دنائت آورد و آبرو ببرد ... .
