ایل افشار
افشارها طایفه‌ای از اوغوزها هستند که در ایران، ترکیه و افغانستان پراکنده‌اند.اَفشار یا اوشار یکی از ایل‌های ترکمان است که در زمان شاه اسماعیل صفوی همراه با شش ایل بزرگ از آناتولی عثمانی به ایران آمدند و پایه‌های دودمان صفوی را بنیاد گذاردند. این ایل به دو شعبه بزرگ تقسیم می‌شد: یکی قاسملو و دیگری ارخلو یا قرخلو؛ نادر شاه افشار از شعبه اخیر بود. طایفه قرخلو را شاه اسماعیل از آذربایجان به خراسان کوچاند و در شمال آن سرزمین، در نواحی ابیورد و دره گز و باخرز تا حدود مرو مسکن داد؛ تا در برابر ازبکان و ترکمانان مهاجم سدی باشند. تعداد بسیاری از این ایلها در زمان شاه عباس اول در ایل شاهسون ادغام گشتند. ایل افشار ترک زبانند.
طایفه افشار گروهی از ترکمنانان غز بودند که در عهد سلجوقیان از آسیای میانه و ترکستان به ایران مهاجرت کرده و در نواحی آذربایجان ایران سکونت یافتند. آنان در عهد صفویه یکی از هفت قبیله اصلی بودند که در به قدرت رساندن این سلسله نقش مهمی ایفا نمودند. افشارها که به شعب مختلف تقسیم شده بودند در زمان شاه اسماعیل صفوی به شمال خراسان کوچانده شدند تا از حملات مداوم ازبکان به نواحی مرزی خراسان جلوگیری کنند.
- ۰دیدگاه
- ۲۳ اسفند ۹۱ ، ۱۹:۳۱
