تمدن پنج هزار ساله اسپیدژ

تمدن اسپیدژ

آخرین تحقیقات گروه باستان شناسی درگورستان ماقبل تاریخ «اسپیدژ» نشان داد محوطه باستانی «اسپیدژ» حلقه ارتباط بین تمدن باستانی جیرفت و شهرسوخته زابل بوده است. محوطه پیش ازتاریخ اسپیدژ متشکل از2قبرستان است که به هزاره دوم وسوم قبل ازمیلاد باز می گردد. این محوطه باستانی درعصرمفرغ ، شهری بسیار پیشرفته و صاحب تکنولوژی بوده است .

تاکنون دراین محوطه کاوش های باستان شناسی بسیارمحدودی انجام گرفته ، درحالی که اغلب قبور این محوطه توسط حفاران غیرمجاز تخلیه شده است . آخرین کاوش ها درمحوطه اسپیدژ ، به مدت 45روز درچندماه گذشته انجام شده و اکنون کارشناسان مشغول مطالعه روی اشیای به دست آمده وتحلیل و بررسی آنها هستند. تحقیقات نشان داده که گورستان اسپیدژ درمدت زمانی خاص درهزاره دوم وسوم پیش ازمیلاد، حلقه رابط بین جیرفت وشهرسوخته بوده است.

ایران پیش از ماد ها

ساکنان زاگرس
آنچه که پیرامون تاریخ ایران در کتاب های تاریخی نوشته شده است ، معمولاً آغاز تاریخ ایران را از ابتدای دوران مادها و یا هخامنشی معرفی نموده و دربارهء اقوامی که پیش از مادها در این سرزمین می زیسته اند بندرت و یا کمتر اشاره ای می شود . ولی بر اثر تحقیقات و پژوهش های بعمل آمده و با توجه به یافته های باستانی ، در نقاط مختلف ایران خصوصاً در منطقه زاگرس ، چنین معلوم می شود که پیش از آمدن ماد ها و پارس ها به فلات ایران اقوام دیگری که خود با آریایی ها نزدیکی داشته اند از مدت ها پیش ، در این نواحی مستقر بوده اند . این اقوام ، دولتی تشکیل داده و در مقابل تهاجمات دولت مقتدر آشور پیوسته مقاومت کرده اند . اقوام فوق در عین حال صاحب تمدن ، فرهنگ و هنر عالی و با شکوهی بوده که آثار و بازمانده های آنها را امروزه به ویژه از منطقه زاگرس می شناسیم .

کشف آثار تاریخی 17 هزار ساله در مازندران

کشف30 هزار دست‌سازه‌ سنگی از 17 تا 10 هزار سال قبل در مازندران 

طی مطالعات باستان‌شناسی در غار کومیشان به منظور انجام تاریخ‌گذاری مطلق و بررسی چگونگی خروج انسان از غارنشینی تا آغاز شهرنشینی، حدود 30 هزار دست سازه سنگی از لایه‌های باستانی این غار کشف شد. این دست سازه‌ها متعلق به دوره فراپارینه سنگی و نوسنگی بوده و نشان از سکونت انسان بین 17 تا 10 هزار سال قبل در منطقه دارد. 


خبرگزاری میراث فرهنگی_ گروه میراث فرهنگی_ حسن ظهوری_ نخستین فصل مطالعات جدید باستان‌شناسی در غار کومیشان مازندران، منجر به کشف حدود 30 هزار قطعه دست سازه‌های سنگی متعلق به دوره فراپارینه سنگی تا نوسنگی شد. این ابزار نشانگر سکونت انسان از 17 هزار تا 10 هزار سال قبل در منطقه است.

منطقه باستانی یری

هزاره اول پیش از میلاد

منطقه باستانی معروف به شهر یری در شمال غربی روستای پیرازمیان در 31 کیلومتری شرق مشگین شهر در کنار رود قره سو قرار دارد. وسعت این منطقه تاریخی 400 هکتار است و از سه قسمت دژ نظامی، معبد و قوشا تپه تشکیل می شود. قدمت قلعه و معبد به 1450 پیش از میلاد و قوشا تپه به 7 هزاره پیش از میلاد می رسد.
 

اولین بار در حدود ده سال پیش از انقلاب اسلامی چارلز برنی در این محوطه کاوش کرد و از سال 1383 تا 1385 سه فصل حفاری به سرپرستی علیرضا هژبری نوبری در آن انجام شد.

ایران ازدیدگاه باستانشناسی 4

ایران ازدیدگاه باستانشناسی(دوران های قبل تاریخی ایران)

 پیدایش خط

گرچه پیدایش و رواج خط و کتابت نخستین بار در نیمه دوم هزاره چهارم پ.م. در جنوب بین‌النهرین و توسط کاتبان و دبیران سومری تحقق یافت، امّا گسترش و تکامل آن به آغاز هزاره سوم پ.م. مربوط می‌شود.

«سومری‌»ها ـ کهن‌ترین ساکنان شناخته شده جنوب بین‌النهرین ـ قومی متمدن و پیشرفته بودند. از آنان با عنوان ساکنان غیرسامی بین‌النهرین یاد کرده‌اند.

کاتبان سومری با ابداع خط میخی تصویری جامعه بشری را از دوران مجهول و تاریک ماقبل تاریخ وارد مرحله تاریخی کردند.

ایران ازدیدگاه باستانشناسی 3

ایران در هزاره سوم پیش از میلاد


هزاره سوم پ.م. با چند رویداد بسیار مهم و تأثیرگذار در زندگی ساکنان فلات ایران و خصوصاً دشت خوزستان قرین است که هر یک از آنها در حیات اجتماعی ـ‌ فرهنگی و اقتصادی آنان نقش بسزایی داشته است.

ایران از دیدگاه باستان شناسی 2

عصر بعد از نوسنگی یا عصر فلز


(ایران در هزاره‌های ششم، پنجم، چهارم پیش از میلاد)



با ساختن نخستین نمونه‌های اشیاء‌ فلزی، انسان قدم به عصری نهاد که به «عصر فلز» مشهور است. کهن‌ترین فلزی که بشر کشف و ازآن استفاده کرد، ‌مس بود.

یکی از مهم‌ترین تپه‌هایی که مس اول بار در آنها ظاهر شد «تل ابلیس» کرمان است.

این تپه باستانی در «درّه بردسیر» و 72 کیلومتری جنوب شرق کرمان و سه کیلومتری جنوب دهکده دشتکار واقع شده است و در سالهای 1966 و 1967م. (1344 و 1345 ش.) توسط هیئت باستانشناسان آمریکایی، اعزامی از موزه «ایلینویز» به سرپرستی «پروفسور جوزف کالدول» کاوش گردید.

ایران ازدیدگاه باستانشناسی 1

دوران های قبل تاریخی ایران

ایران به دلیل داشتن سابقه تاریخی طولانی و از آنجا که در زمره کهن‌ترین مراکز سکونتی و زیستی انسان بوده، یکی از مناطق مهم باستانی جهان است و همواره مورد توجه و اقبال محققان و باستان‌شناسان بوده است.

براساس آمار تخمینی و نه چندان دقیق، ایران دارای چهار صد هزار آثار باستانی شناخته شده مشتمل بر :

بنا، تپه، قبرستان و محوطه باستانی و تاریخی است که برای مطالعه و حفظ و احیاء آنها توان علمی و مادی بسیاری نیاز است.

تاکنون بخش اندکی از این آثار مورد بررسی و کاوش قرار گرفته و تنها نزدیک به دو هزار اثر در فهرست آثار ملی ثبت شده است.

ایلام نو

ایلامی نو (از 814 پیش از میلاد تا کوروش بزرگ)


سندهای بابلی، نزدیک به دویست سال - کم و بیش - خاموشند که این خاموشی تاریخی را می­توان در همه­ی خاور نزدیک دید. از این ایلامیان نیز اثری برجای نمانده است.

تاریخ نگار سلسله­های بابلی، گزارش داده که نیاکان دور (؟) «مار - بیتی - اپل - اوصور»(Mar-biti-apal-usur) فرمانروای بابل (984 تا 979 پیش از میلاد) ایلامی بوده­اند.

گزارشی دیگر، سخن از آن دارد که گروهی از سپاهسان ایلامی به پشتیبانی «مردوک - بلسو - ایقبی»(Marduk-Balassu-Igbi) با سپاهیان «شمشی - ادد» پنجم (Shamshi-Adad) - از 823 تا 811 پیش از میلاد - در «دور - پپسوکل» (Pepsukal-Dur) در نزدیکی شهر «در»(Der) - بدره­ی امروزی - جنگیده­اند. این جنگ­ها و کارزارها و پشتیبانی ایلامیان از بابلیان، بارها و بارها در قرن­های پس از آن تکرار شده است.

لوح قانون حمورایی

لوح حمورایی

قانون حمورابی بزرگترین نشان تمدن میانرودان (بین النهرین) است که بر روی ستونی از جنس بازالت به بلندای 2.25 متر و پهنای 65 سانتی متر به دستور حمورابی (1792-1750 ق.م.) حک شده است. او فرمانروای بنام بابل در شهر سیپار، شهر شاماش خدای عدالت، بود. این لوح در سده ی دوازدهم پیش از میلاد به وسیله ی شاهزاده ی کشور همسایه، ایلام که در ایران قرار داشت، از بابل به شوش آورده شد. این لوح به همراه آثار دیگری از بابل در آکروپولیس شوش قرار داشت. لوح حمورابی مهمترین لوح حاوی قوانین به جامانده از خاور نزدیک باستانی است و متن آن بیانگر نکات ارزنده ای درباره ی مذهب، اقتصاد، جامعه و تاریخ آن دوره است. تصویر لوح نشانگر این است که شاه دستورات خود را به شاماش منسوب می کند. متن لوح به خط میخی و به زبان اکده ای نوشته شده. در ادامه تعدادی از این 282 قانون آمده است.