کشف آثار تاریخی 17 هزار ساله در مازندران

کشف30 هزار دست‌سازه‌ سنگی از 17 تا 10 هزار سال قبل در مازندران 

طی مطالعات باستان‌شناسی در غار کومیشان به منظور انجام تاریخ‌گذاری مطلق و بررسی چگونگی خروج انسان از غارنشینی تا آغاز شهرنشینی، حدود 30 هزار دست سازه سنگی از لایه‌های باستانی این غار کشف شد. این دست سازه‌ها متعلق به دوره فراپارینه سنگی و نوسنگی بوده و نشان از سکونت انسان بین 17 تا 10 هزار سال قبل در منطقه دارد. 


خبرگزاری میراث فرهنگی_ گروه میراث فرهنگی_ حسن ظهوری_ نخستین فصل مطالعات جدید باستان‌شناسی در غار کومیشان مازندران، منجر به کشف حدود 30 هزار قطعه دست سازه‌های سنگی متعلق به دوره فراپارینه سنگی تا نوسنگی شد. این ابزار نشانگر سکونت انسان از 17 هزار تا 10 هزار سال قبل در منطقه است.

منطقه باستانی یری

هزاره اول پیش از میلاد

منطقه باستانی معروف به شهر یری در شمال غربی روستای پیرازمیان در 31 کیلومتری شرق مشگین شهر در کنار رود قره سو قرار دارد. وسعت این منطقه تاریخی 400 هکتار است و از سه قسمت دژ نظامی، معبد و قوشا تپه تشکیل می شود. قدمت قلعه و معبد به 1450 پیش از میلاد و قوشا تپه به 7 هزاره پیش از میلاد می رسد.
 

اولین بار در حدود ده سال پیش از انقلاب اسلامی چارلز برنی در این محوطه کاوش کرد و از سال 1383 تا 1385 سه فصل حفاری به سرپرستی علیرضا هژبری نوبری در آن انجام شد.

ساختن اولین نیروی دریائی ایران

ساختن اولین نیروی دریائی ایران

نخستین کسی که برای ایران ناوگانی ساخت ، کمبوجیه پسر کورش بزرگ بود . نبرد با مصر را کورش نیز در دل داشت و اکنون که وی رفته بود جانشینش میبایست آن را به انجام رساند. لیکن از پارس تا آن سرزمین راهی بود بس دراز و پر آشوب و لشکر کشی به مصر خطر فراو.ان داشت زیرا نه تنها سپاهیان آزموده و نیرومند مصری و یونانی از دروازه های آن کشور نگهبانی می کردند ، بلکه چون آن سرزمین از هر سو به دریا و بیابان می پیوست .

برای لشکر کشی پیروزمندانه ای از سوی آسیا می بایست راهی خوب از میان بیابان شمالی عربستان به  چنگ آورد و سپاه زمینی را از پشتیبانی نیروی دریائی توانائی برخوردار کرد .

سپاهی کار آزموده و جنگی با آب و ستور فراوان میتوانست از راه بیابان به مصر بتازد و تازیان میان راه را نیز از هم بپاشد . لیکن تا هنگامی که ناوگانی نیرومند دهانه نیل را نمیبست و دشمن را از کشتی رانی در آن رود باز نمیداشت ، امید پیروزی ایرانیان اندک بود ، زیرا که پایداری دشمن بر اثر داشتن راه آزاد یائی بیشتر میشد .

اقدامات نظامی کمبوجیه پس از تسخیر مصر

اقدامات نظامی کمبوجیه پس از تسخیر مصر

کمبوجیه پس از فتح مصر سه لشکر کشی دیگر را برنامه ریزی کرد یکی علیه کارخدونی ها دومی علیه آمونی ها و سومی علیه حبشی ها - اتیوپیایی ها - که عمر دراز ی میکنند و در جنوب دریای لیبی زندگی می کنند . شاه پارس در نظر داشت ناوگانی را به مقابله و حمله به کار خدونی ها بفرستد و بخشی از پیاده نظام خود را علیه امونی ها گسیل داد و برای شکست دادن اتیوپی ها نخست عوامل جاسوسی خود را بفرستد تا اطلاعات لازم را در باره آنها به دست اورده و در عین حال هدایایی ه مبرای شاه انها با خود ببرند . کمبوجیه وقتی تصمیم خود را قطعی کرد و برای جاسوسان خود برنامه ریزی مطمئنی کرد دستور داد گروهی ماهیگیر از الفانتین به نزد او بیایند که ماهیگیران زبان حبشی ها را می دانند مادامیکه ماموران او این ماهیگیران را به نزد شاه می اوردند شاه به ناوگان خود دستور حمله به کار خدونی ها را داد . فینیقی ها امتناع کردند که این حمله را صورت دهند . فنقی ها در اداره امور فنی نیروی دریایی پارس ها افرادی مهندس ، متشخص و پرهیزگار بودند . اگر چه فینیقی ها به پارس ها قول محکم و مطمئن داده بودند ولی در اینجا تعصب دینی و اخلاقی را به کنار گذاشتند و پیمان شکنی کردند زیرا که با کارخدانی ها از یک ریشه بودند.

سرکشی گئوماته

مردی که کمبوجیه به پادشاهی نشانده بود و سرزمین ایرانشهر را بدو سپرد مغی آزورو سخت بلند پرواز بود . وی که در سه سالی که شاهنشاه ایارن در آفریقا بود فرمانروائی کرد و هنگامی که ناکامی های او را دانست بر آن شد که سرکشی آغاز کند . نابود شدن گروهی از سربازان ایران در میان ریگ های آفریقا و تند خوئی کمبوجیه ، اثر بدی در ایرانیان داشت و دروغ در همه جا پراکنده گشت و ناکامی ها و تندی های او را بسیار بزرگ نمودند اهوراویشتو دریافت که دوری کمبوجیه از ایران و دیر پائی لشکرکشی او و آوازه بدخوئی و شکست هایش ایرانیان را از او رویگردان کرده است و چون کمبوجیه را پسری نبود تا جانشین او باشد - بی فرنزندی هم ننگ شمرده می شد - مردمان زمانه آغاز کردند که بردیه برای تاجداری شایسته تر است . اهور اویشتو هنگامی ای سخت نیکو یافت و برادر خود گئوماته را که در رخسار به بردیه می مانست بر انگیخت تا تخت کورش بزرگ را به چنگ اورد

کمبوجیه و گاو آپیس

کمبوجیه و گاو آپیس

یکسال پس از فتح مصر ، یعنی در سال 524 گاو اپیس از جهان برفت . کمبوجیه دستور داد تابوتی سنگی و یک سنگ آرامگاه برای آن گاو مقدس بسازند . بر روی سنگ ارامگاه که اینک در موزه لوور است تصویری از کمبوجیه در جامه مصری نقش شده که در پیش گاو آپیس زانو زده است و یک بز برای نیاز و فدیه در جلوی اوایستاده و بر فراز سرش قرص خورشید بالداری دیده میشود بالای سر آپیس به خط هیروگلیفی چنین نوشته اند : آپیس آتوم که شاخ بر سر دارد ، توانا است زندگانی کامل بخشد .

ایران ازدیدگاه باستانشناسی 4

ایران ازدیدگاه باستانشناسی(دوران های قبل تاریخی ایران)

 پیدایش خط

گرچه پیدایش و رواج خط و کتابت نخستین بار در نیمه دوم هزاره چهارم پ.م. در جنوب بین‌النهرین و توسط کاتبان و دبیران سومری تحقق یافت، امّا گسترش و تکامل آن به آغاز هزاره سوم پ.م. مربوط می‌شود.

«سومری‌»ها ـ کهن‌ترین ساکنان شناخته شده جنوب بین‌النهرین ـ قومی متمدن و پیشرفته بودند. از آنان با عنوان ساکنان غیرسامی بین‌النهرین یاد کرده‌اند.

کاتبان سومری با ابداع خط میخی تصویری جامعه بشری را از دوران مجهول و تاریک ماقبل تاریخ وارد مرحله تاریخی کردند.

ایران ازدیدگاه باستانشناسی 3

ایران در هزاره سوم پیش از میلاد


هزاره سوم پ.م. با چند رویداد بسیار مهم و تأثیرگذار در زندگی ساکنان فلات ایران و خصوصاً دشت خوزستان قرین است که هر یک از آنها در حیات اجتماعی ـ‌ فرهنگی و اقتصادی آنان نقش بسزایی داشته است.

ایران از دیدگاه باستان شناسی 2

عصر بعد از نوسنگی یا عصر فلز


(ایران در هزاره‌های ششم، پنجم، چهارم پیش از میلاد)



با ساختن نخستین نمونه‌های اشیاء‌ فلزی، انسان قدم به عصری نهاد که به «عصر فلز» مشهور است. کهن‌ترین فلزی که بشر کشف و ازآن استفاده کرد، ‌مس بود.

یکی از مهم‌ترین تپه‌هایی که مس اول بار در آنها ظاهر شد «تل ابلیس» کرمان است.

این تپه باستانی در «درّه بردسیر» و 72 کیلومتری جنوب شرق کرمان و سه کیلومتری جنوب دهکده دشتکار واقع شده است و در سالهای 1966 و 1967م. (1344 و 1345 ش.) توسط هیئت باستانشناسان آمریکایی، اعزامی از موزه «ایلینویز» به سرپرستی «پروفسور جوزف کالدول» کاوش گردید.

ایران ازدیدگاه باستانشناسی 1

دوران های قبل تاریخی ایران

ایران به دلیل داشتن سابقه تاریخی طولانی و از آنجا که در زمره کهن‌ترین مراکز سکونتی و زیستی انسان بوده، یکی از مناطق مهم باستانی جهان است و همواره مورد توجه و اقبال محققان و باستان‌شناسان بوده است.

براساس آمار تخمینی و نه چندان دقیق، ایران دارای چهار صد هزار آثار باستانی شناخته شده مشتمل بر :

بنا، تپه، قبرستان و محوطه باستانی و تاریخی است که برای مطالعه و حفظ و احیاء آنها توان علمی و مادی بسیاری نیاز است.

تاکنون بخش اندکی از این آثار مورد بررسی و کاوش قرار گرفته و تنها نزدیک به دو هزار اثر در فهرست آثار ملی ثبت شده است.