اوتانه

 

اوتانه یا هوتنه یا هوتن یا به یونانی اتانس نام یکی از بزرگان ایرانی در زمان هخامنشیان بود.وی در سال ۵۲۲ پیش از میلاد، رؤسای هفت خانوادهٔ بزرگ پارسی که هوتن نیز یکی از آنان بود، با کشتن گئومات مغ که به عنوان بردیا فرزند کوروش بزرگ بر تخت نشسته بود، سلطنت را به داریوش بزرگ و خاندان هخامنشی بازگرداند.

پنج روز پس از کشته شدن گئومات، همدستان دربارهٔ اقدامات آیندهٔ خویش در شوش به مذاکره نشستند. در جریان جلسهٔ تعیین نظام آیندهٔ حکومتی ایران، هوتن نظام حکومتی دموکراسی را برای آیندهٔ ایران پیشنهاد کرد و در نکوهش نظام پادشاهی سخن گفت، اما نظرش در آن نشست مورد استقبال قرار نگرفت، و حکومت پادشاهی در ایران تداوم یافت.

پس از رسیدن داریوش بزرگ به شاهنشاهی، هوتن به فرماندهی سپاه حدود ساحلی منصوب شد.

قیام هفت یار

گئومات غاصب بعد از رفتن کمبوجیه به مصر خود را بجای بردیا پسر کورش معرفی کرده، بر تخت نشست. او بعد از دست انداختن به تاج و تخت، تمام زنان کمبوجیه را نیز در اختیار گرفت، یکی از این زنان فیدیما، دختر هوتن (اتانس) یکی از تواناترین نجبای ایران بود. اولین کسی که پس از هفت ماه فرمانروایی به گئومات ظنین شد که او فرزند کوروش نیست بلکه مرد شیادی است، هوتن بود. او از دختر خود پرس و جو کرد. دخترش گفت «من هرگز بردیا پسر کوروش را ندیده‌ام و نمی‌توانم او را از مغ تشخیص بدهم.»

پدرش از او خواست که از آتوسا خواهر بردیا بپرسد که آیا او بردیای واقعی است یا نه. دخترش گفت «من وسیلهٔ گفت و گو با آتوسا را ندارم و هیچیک از زنان حرمسرا را هم ندیده‌ام چون همهٔ ما از هم جدا شده‌ایم.» وقتی کوروش حیات داشت، دستور داده بود، گوشهای این مغ را ببرند. هوتن از دخترش خواست وقتی شوهرش در خواب است، دست بر گوش او بکشد، اگر گوش داشت همان بردیا است و اگر نداشت معلوم می‌شود که گئومات است. فیدمیا زود فهمید که شوهرش گوش ندارد و نتیجهٔ تحقیق را به پدر اطلاع داد.

هوتن یک دستهٔ شش نفره از نجبای پارس را که به آنها اطمینان داشت، تشکیل داد و با ورود داریوش از پارس تصمیم اتخاد شد که او را نیز در گروه خویش وارد سازند. این هفت تن با هم قسم خوردند که برای دفع غاصب اقدام کنند. نام این هفت تن از این قرار است:

در کتاب هرودوت و در کتیبه بیستون

۱. اتانس (اوتانه)

۲. اسپاتینس یا اسپاکانه (اردومنش)

۳. گبریاس (گئوبروو)

۴. اینتافرنس (وین دِفرنه)

۵. مگابیز (بغابوخش یکم)

۶. هیدارنس (ویدرنه)

۷. داریوش (داریوش)

هفت یار وفادار بر آن شدند که بی‌درنگ بر غاصب بتازند و پس از ادای فریضه و دعا و نیایش برای پیروزی به طرف قصر شتافتند. مغ که در تالار بود گریخت و به خوابگاهی پناه برد و کوشید در را برروی مهاجمان قفل کند اما دو نفر از ایشان داریوش و گبریاس به او رسیدند و گبریاس مغ را، در بازوان خود گرفت. داخل اتاق تاریک بود. داریوش که نگران زخمی کردن گبریاس بود بالاخره خنجر خود را فرو برد و خوشبختانه به گبریاس اصابت نکرده و پیکر مغ را درید.

هرودوت می‌نویسد، در پی کشته شدن گئومات و در طی مذاکره راجع به تعیین نوع حکومت ایران در زمان داریوش بزرگ هوتن پیشنهاد حکومت دموکراسی را به داریوش داده‌است.

بعد از به سلطنت رسیدن داریوش، دختر هوتن، فیدمیا همان بانو که راز مغ را فاش کرد، نیز با داریوش ازدواج کرد.

درس عبرت کمبوجیه به هوتن

کمبوجیه برای پدر هوتن حکم اعدام صادر کرده بود زیرا پدر وی که یکی از داوران بود، رشوه‌خواری کرده‌بود، کمبوجیه دستور داد که پوست از تنش کنده و با قطعات آن، کرسی دادگاهی را که او بر روی آن جلوس میکرد، روکش کردند. کمبوجیه پسرش هوتن را به جای پدر گماشت و تأکید کرد که «همواره بیاد داشته باش که روکش کرسی دادگاه از چه جنسی ساخته شده‌است.»

رسیدن هوتن به فرماندهی سپاه

داریوش پس از به سلطنت رسیدن، هوتن را به فرماندهی سپاه حدود ساحلی برگزید. هوتن پس از رسیدن به مقام فرماندهی شهر بیزانس (استانبول کنونی) و کالسدون (قاضی‌کوی در استانبول کنونی) و انتاندروس در ترود و نیز لمپونیوم را مسخر ساخت. سپس به تصرف لمنوس و ایمبروس پرداخت. این هر دو جزیره در دریای اژه بود و در دست پلاسگه‌ها. بعد از این فتوحات یک چند آشوب و شورش یک چند برطرف شد تا اینکه باز در ایونیه شورش اتفاق افتاد.

شهر بیزانس و کالسدون یا خالکدون و ترود پیش از لشکرکشی داریوش به طرف سکاها تسخیر شده‌بود. از قرار معلوم این نقاط در حین قشون‌کشی مزبور شورش و از پرداخت باج امتناع کرده‌بودند.

منابع:

• زرین کوب، عبدالحسین. تاریخ مردم ایران. تهران: انتشارات امیر کبیر، ۱۳۶۴
• هرودوت. تواریخ. تهران: انتشارات فرهنگستان ادب و هنر ایران، ۱۳۵۶