حسین قلی خان ایلخانی بختیاری

حسین قلی خان ایلخانی بختیاری 

حسین‌قلی خان پسر ارشد جعفرقلی خان بختیاری و مادرش بی بی شاه‌پسند، به سال 1240 ق در چهار محال و بختیاری دیده به جهان گشود.1 نسب حسین قلی خان به حیدر کور می‌رسد. حیدر که به علت نابینا بودن چشمانش به حیدر کور معروف شده بود از طایفه پاپی لرستان می‌باشد.2 حسین قلی خان سه برادر به نامهای امام قلی خان، رضاقلی خان و فرج الله و شش پسر به نامهای اسفندیار خان (سردار اسعد اول)، نجفقلی خان (صمصام‌السلطنه)، حاج علیقلی خان (سردار اسعد دوم)، حاج خسرو خان (سردار ظفر)، یوسف خان امیر مجاهد و امیرقلی داشت و صاحب دوازده زن بوده است. 

نگاهی به حسن‌بیگ روملو

 حسن‌بیگ روملو، مورخی با منصب قورچی‌گری

 تاریخ‌نگاری حسن‌بیگ روملو، مورخ و قورچی دربار شاه طهماسب و شاه اسماعیل دوم صفوی، در سنجش با تاریخ‌نگاری‌های دوره صفویه از سبک ویژه‌ای برخوردار است. روملو به مسائل نظامی توجه می‌کرد و از همین روی، افزون بر شکل ظاهری و نگارشی تاریخ او، محتوای آن نیز از منصب قورچی‏گری وی تأثیر پذیرفته و مسائل مربوط به منصب او با تاریخ‌نگاری‌اش گره خورده است. البته او به طرح هدف‌دارانه و برجسته ساختن برخی از مسائل سیاسی می‌پرداخت که از دید خودش مهم می‌نموند؛ مسائلی که در تذکره شاه طهماسب نیز به روشنی خود می‌نمایند. قلم مورخ با محتوای این تذکره هم‌سوست و او با این کار، به مصلحت نظام دولت صفوی توجه کرده است.

حسن بیگ روملو

حسن بیگ روملو

حسن بیگ روملو در سال 909 خورشیدی در قم به دنیا آمد.

دوران زندگی:

او که از خاندان روملو بود خود را حسن روملو یا حسن نبیرهٔ امیر سلطان روملو معرفی کرده ‌است. در دوران کودکی به تحصیل پرداخت و از جوانی وارد سپاه صفوی شد و در جنگها دلاوری بسیاری نشان داد . خود در چندین جا به جنگهایی که با کردها یا گرجیان کرده، اشاره می‌کند.

شیخ نجم الدین مسعود

جایگاه شیخ نجم الدین مسعود رشتی (گیلانی ) در دستگاه صفوی

درباره شناخت جایگاه و نقش امیر نجم الدین مسعود رشتی می توان به اغلب متون عصر صفوی رجوع کرد ، زیرا این شخصیت در تکوین و تثبیت حکومت شاه اسماعیل اول نقش مهمی داشت .

((وقایع سنه اربع و تسعمائه ، شرح ترقی نمودن امیر نجم الدین مسعود رشتی و رسیدن او به مراتب ارجمند و مناصب عالی بر ضمیر منیر صرافان معیار سخن و جوهرشناسان نو و کهن پوشیده و مخفی نماند.))(مجهول المولف جهانگشای خاقان ، 1364 : 268 )

نجم ثانی

نجم ثانی

امیر یاراحمد خوزانی اصفهانی ، ملقب به نجم ثانی . وی از فرماندهان سپاه شاه اسماعیل صفوی بود و زمانی هم وکیل دربار وی شد.سردار معروف شاه اسماعیل صفوی مؤسس سلسله صفوی، امیر یار احمد خوزانی ملقب به نجم ثانی از محله کوورز خوزان سده بود. حتی سروش سدهی ملقب به شمس الشعرا سلسله نسب خود را به امیر یاراحمد منتهی می کرد و نیاکان خود را پیشکار ملوک می خواند.

سردار تیسافرن

تیسافرن سردار هخامنشی

سکه های برنزی و نقره ای با نقش تیسافرن

تیسافرن (چیثرافرنه به پارسی باستان English. Tissaphernes, Greek. Τισσαφέρνης, Persian. Ciθrafarna) (کشته شده به سال ۳۹۵ پیش از میلاد) سردار ایرانی و شهربان یا ساتراپلیدیه و کاریا (ایالات مهم آسیای صغیر واقع در ترکیه کنونی) و برادر استاتیرای یکم همسر اردشیر دوم هخامنشی بود.

دوران حکومت تیسافرن بر آسیای صغیر با تحولات مهمی در تاریخ ایران و یونان مقارن بود. این تقارن تیسافرن را به یکی از بازیگران اصلی سیاست دربار هخامنشی در بحران جانشینیداریوش دوم و نیز یکی از چهره‌های سیاسی مؤثر در جنگ‌های پلوپونزی یونان تبدیل نمود.

تهم خسرو

تم خسرو 

تم خسرو یا تهم خسرو (خسرو نیرومند) ژنرال ارتش ساسانی که در جنگهای پارسی و رومی سده ششم میلادی حضور داشت. همانطور که از نام افتخار آمیزش بر می آید، در میان پارسیان بسیار مورد احترام و یکی از ژنرال های عمده ارتش خسرو اول - انوشیروان - بود. (۵۳۱–۵۷۹ میلادی)

زندگینامه

تم خسرو را نخستین بار در سال ۵۷۵ سراغ داریم. در سال ۵۷۴ پس از جنگی که از سال ۵۷۲ آغاز شده بود، یک سال گفتگوهای ترک مخاصمه و آتش بس میان امپراتوری روم شرقی (بیزانس) و ایران جریان داشت. ایرانیان بر پنج سال قرار داد آتش بس تاکید داشتند اما فرستادگان رومی تنها با سه سال آتش بس موافقت می کردند. در چنین شرایطی ژنرال مهبد دستور داد که ژنرال تم خسرو حمله ای را علیه رومی ها تدارک ببیند. تم خسرو به قلعه دارا در شمال بین النهرین یورش برد در نتیجه قرار داد سه ساله ای میان دو طرف عقد شد و رومی ها سی هزار سکه طلا سولیدوس به ایران پرداختند.

عباس مروی

عباس مروی یکی از چند شاعری که اشعار آنان تا به امروز باقی مانده و گفته می شود از گروه اول شاعران فارسی گوی ایرانی بعد از حمله عرب بوده اند 13 جولای سال 815 میلادی درگذشت.

عقاید و راهکارهای حسن صباح

آغاز مبارزه  «حسن صبّاح» 

مورخان، متفق القول، هفتم ژوئیه (16 تیرماه) سال 1071 میلادی (450 هجری خورشیدی) را روزی می دانند که حسن صبّاح کار دیوانی [امور اداری دولتی] را رها کرد تا راه مبارزه با فساد، تجاوز، سلطه گری و زورگویان را در پیش گیرد و جهان بهتری بسازد. وی از نظر فلسفی معتقد به آزادی اجتماعی، تعاون، برادری، عدم تصرف مناطق و برتری بر ملل دیگر با توسل به نیروی مسلح بود و بخشودن پشیمان شدگان را تشویق و «حرص مال زدن» را نهی می کرد. 

 ورود حسن به دنیای مبارزه، یک سال پیش از کشته شدن آلپ ارسلان، سلطان سلجوقی وقت، و به حکومت رسیدن پسرش ملکشاه، و جنگ ملکشاه با عموی خود «قاورد» حاکم کرمان بر سر قدرت انجام گرفت. حسن پس از کناره گیری از دستگاه دولت که به نوشته خود او «در آن ضعیف کشی» رواج داشت به «ری» زادگاه خود رفت و به تفکر درباره آینده نشست. 

زندگی نامه طبری

زندگی طبری 
ابوجعفر محمدبن جریربن یزید الطبری الآملی (ر.ک: الفهرست ص 291 به نقل از ابوالفرج المعافی. یاقوت حموینسب او را با عنوان محمدبنجریر بن یزید بن کثیربن غالب آورده است)، به سال 224 یا 255 هجری تولد یافته -گویا طبری خود نیز تاریخ دقیق تولدش را نمیدانسته (ر.ک معجمالادباء، ج18، ص 48)- و در شوال سال 310هجری قمری بدرود حیات گفته است. او از مشاهیر علمای قرن سوم و اوایل قرن چهارم هجرت بوده و در اکثر علوم زمان خویش بهخصوص حدیث، فقه، تفسیر، اخبار و لغت دارای تخصص و تبحری کمنظیر بوده است. 
برای روشن کردن جایگاه طبری در زمان خویش، از ذکر جزئیاتی که به تفصیل از ابوبکر خطیب بغدادی در تاریخ بغداد آمده و نیز مفصلتر از آنرا، یاقوت حموی در معجمالادباء نقل کرده و مجموعاً روایاتی که از طریق تلامیذ طبری همچون ابن کامل و سایرین نقل شده، خودداری کرده و بیشتر به چارچوب حیات فکری او، که مهمترین بخش از زندگی اوست، خواهیم پرداخت. 
او در بعد فقهی بیش از هر رشته علمی دیگر شهرت داشته است، زیرا ندیم او را در ردیف فقهایی نظیر مالک، شافعی و داود بن علی آورده است (الفهرست، ص291) اما در بخش تاریخ، نامی از او نبرده است.